Άνοιξη Φόνισσα
Είσαι νεράιδα αέρινη
λούζεσαι κάθε βράδυ
στον καταρράκτη
του μαγικού σου κόσμου,
κάτω απ' την πανσέληνο.
Αερικό, υπεράνω πάσης υποψίας,
τριγυρνάς τη νύχτα
χορεύοντας στο λυκόφως.
Πλέκεις την πλεκτάνη σου.
Εποχή του έρωτα
σκορπάς χαρά σαν έρθει η αυγή.
Κοκκινίζεις στα μάγουλα των νέων
και ανθίζεις τα λουλούδια.
Μα σαν ο ήλιος δύσει
και το φεγγάρι μεσουρανήσει,
σαν σκιά του σκότους
καταφέρνεις κάθε βράδυ
να θυσιάζεις στο βωμό σου
άλλη μια φορά την αγάπη.
Νυχτώνει,
κι άλλο "αίμα"
θα χυθεί.
Μαχαιριά.
Φεγγάρι Κόκκινο
Φεγγάρι κόκκινο
σαν το κρασί
μες στο ποτήρι μου.
Το πίνω
γουλιά - γουλιά
να μην τελειώσει γρήγορα.
Αργοσβήνει.
Να κρατούσε αυτή η νύχτα
έναν αιώνα.
Φως της μέρας
ήρθες και μου πήρες
τη στιγμή μου.
Φεγγάρι κόκκινο
γύρνα πίσω
Πότε θα σε ξαναδώ.
Ε.Κ.
