Και μια φωτιά να μας δικάσει...

   Τώρα που πέρασε κι αυτό το καλοκαίρι μετράμε και πάλι τις πληγές που άφησαν οι δεκάδες πυρκαγιές που κατέκαψαν τόσες εκτάσεις, τόσες ομορφιές και τόσες αναμνήσεις… 

Η φύση προσπαθεί να τις «επουλώσει» , να τις «ξεπλύνει» και στην προσπάθειά της αυτή πλημμυρίζει, θυμώνει, εκδικείται για το κακό που της κάνανε… 

Και πώς άραγε θα μπορούσε να την παρηγορήσει ο Ινδιάνος Σιάτλ του προηγούμενου κειμένου; 

Για τις παλαιότερες αναρτήσεις πατήστε εδώ και εδώ.

Μανα γη...

   Δε θα μπορούσα να παραλείψω τους αγαπημένους μου Ινδιάνους (πάντα με τους αδικημένους και τους κατατρεγμένους της ιστορίας βρίσκομαι…).  Αυτούς που εξοντώθηκαν από τους «πολιτισμένους» λευκούς, εκδιώχτηκαν από τον τόπο τους και ακόμη εξακολουθούν σε κάποιες περιοχές να υπερασπίζονται με πάθος τη μάνα γη, τη γη τους…

   Όσοι επιθυμείτε να δείτε και διαβάσετε γι’  αυτούς πατήστε εδώ κι εδώ σε παλαιότερες αναρτήσεις.

Το επόμενο τραγούδι του Neil Young μιλάει για τον ισπανό Cortez, το μεγάλο σφαγέα των Ινδιάνων και φυσικά ως τέτοιον τον αντιμετωπίζει.

                                                               
                                                              “Cortez the Killer”