Τίτος Πατρίκιος, «Ιστορία του λαβύρινθου»
Το ποίημα ανήκει στη συλλογή Η πύλη των λεόντων (2002), που
αποτελείται από πέντε αρχαιόθεμα ποιήματα. Ο ποιητής χρησιμοποιεί τη μυθική
μέθοδο, όπου σύμβολά και αρχαίοι μύθοι ευρύτερα γνωστοί συσχετίζονται με τη
σύγχρονη εποχή περιγράφοντας την κατάσταση της κοινωνίας μας.
Θανατώθηκε ο Μινώταυρος και γκρεμίστηκε ο λαβύρινθος.
Βγήκαν στο φως όλα τα απάνθρωπα βασανιστήρια που έκρυβαν μέσα τους οι στοές. Όμως,
αυτό σημαίνει και το τέλος όλων των λαβυρίνθων;
Την επαγρύπνησή μας ζητά ο Πατρίκιος, καθώς προσομοιώσεις λαβυρίνθων δεν
έπαψαν να φτιάχνονται. Λαβύρινθοι που περιμένουν να παγιδέψουν κάθε νέα γενιά.
Καινούρια «τέρατα» που στοχεύουν στη σκέψη και στην ψυχή, στα όνειρα, στις αξίες
και στις ιδέες, αλλά πάνω από όλα στην ελευθερία. Ποιοι είναι αυτοί οι
σύγχρονοι λαβύρινθοι; Μέσα σε ποιες «σκοτεινές στοές» έχουμε παγιδευτεί; Εκτός
από τους «εξωτερικούς» λαβύρινθους, ας μην ξεχνάμε και τους «εσωτερικούς»
λαβύρινθους, εκείνους του μυαλού που όλοι μας δημιουργούμε.
