Η μητέρα μου έχει έρθει από τη Σλοβακία. Σε γενικές γραμμές η ζωή της στη Σλοβακία ήταν καλή. Κρατάμε στενές επαφές με την οικογένεια της μητέρας μου που ζει εκεί. Πηγαίνουμε για διακοπές και είμαστε περήφανοι για τις ρίζες μας. Στο σπίτι μας, στην Ελλάδα, κρατάμε και τις σλοβακικές και τις ελληνικές παραδόσεις. Τα αβγά το Πάσχα δεν τα βάφουμε μόνο κόκκινα, αλλά τα ζωγραφίζουμε με τον τρόπο που τα ζωγραφίζουν στη Σλοβακία. Την παραμονή των Χριστουγέννων ετοιμάζουμε το παραδοσιακό δείπνο όπως στη Σλοβακία και βρίσκουμε τα δώρα μας κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο, όπως τα βρίσκουν τα παιδιά στην πατρίδα της μαμάς μου.
Στην Κέρκυρα δεν υπάρχουν οργανώσεις από σλοβάκους μετανάστες. Η μητέρα μου έχει μερικές φίλες από την πατρίδα της που ζουν κι αυτές στην Κέρκυρα και τις επισκέπτεται σχετικά συχνά. Κάθε χώρα έχει κάτι που δεν έχει η άλλη. Γι’ αυτό κι εγώ χαίρομαι που έχω δύο πατρίδες.
Νίκος Σαλβάνος, Β3
