Ο πιο παραδοσιακός τρόπος για να παντρευτεί μια κοπέλα στην Κέρκυρα, ήταν το προξενιό. Ήταν κάτι συνηθισμένο και για το οποίο η κοπέλα δεν είχε λόγο, δεν μπορούσε να επιλέξει μόνη της ή να αρνηθεί μια πρόταση.
Τα του γάμου τα κανόνιζαν οι δυο συμπέθεροι, αφού πρώτα πήγαινε ο γαμπρός με τον πατέρα του στο σπίτι της κοπέλας να τη ζητήσουν. Αυτό γινόταν σε μια προκαθορισμένη ημερομηνία με επίσημο τρόπο. Εκεί συζητούσαν για την προίκα της κοπέλας και κανονίζονταν οι ημερομηνίες και όλα τα σχετικά.
Τον πρώτο και τελευταίο λόγο, σχετικά με το αν θα γίνει δεκτό το προξενιό, τον είχε ο πατέρας της κοπέλας. Η κοπέλα δεν μπορούσε να αρνηθεί ή να επιλέξει, γιατί, όπως ξέρουμε, η θέση της γυναίκας στις παλιές κοινωνίες ήταν υποβαθμισμένη. Αφού γινόταν δεκτό το προξενιό, ακολουθούσαν οι αρραβώνες και ο γάμος με τα ήθη και τα έθιμα από κάθε μέρος του νησιού.
Βλέπουμε λοιπόν, πως πολλές φορές το προξενιό και ο γάμος δεν ήταν ένα ευχάριστο γεγονός, αλλά πιεστικό και στενάχωρο για τα δύο μέλη του ζευγαριού. Ευτυχώς, σήμερα αυτό το έθιμο έχει εξασθενίσει και δεν γίνεται πια. Γι' αυτό και όταν κάποιο ζευγάρι παντρεύεται είναι ένα ευχάριστο χωρίς πίεση και στενοχώριες γεγονός.
Λευκή Κοντίνη, Γ1
