Γιώργος Χειμωνας," Έξι χιλιάδες νέοι". Πολυτεχνείο 1973

Το απόσπασμα από το βιβλίο «Ο γάμος» του Γιώργου Χειμωνά αναφέρεται στην εξέγερση των φοιτητών του Πολυτεχνείου το Νοέμβριο του 1973, και όχι μόνο σ' αυτούς που ήταν μέσα στο ίδρυμα , αλλά και σε όσους νοερά ήταν μαζί τους τότε και σε όσους εμπνεύστηκαν από αυτούς έκτοτε. Το σύντομο αυτό κείμενο, με συμβολική γλώσσα και βαθύ σεβασμό, μνημονεύει εκείνη τη θυσία. Ο συγγραφέας αφαιρεί από το επεισόδιο τα ιστορικά στοιχεία (τόπος, χρόνος, συνθήκες, αιτία). Κάποιες αόριστες ιστορικές πληροφορίες δίνει μόνο στην εισαγωγή. Στην εικόνα αντιπαρατίθενται οι νεκροί νέοι που βυθίζονται μέσα στο βάραθρο και οι ζωντανοί που δεν τολμούν να κοιτάξουν.

    Το Πολυτεχνείο, αδικαίωτο και ζωντανό, σε πείσμα όσων το ξεπούλησαν και επιχείρησαν να το διασύρουν μέσα από το δικό τους διασυρμό, θα συνεχίζει να εμπνέει και να οδηγεί τους νέους αγώνες…
Για μια Ελλάδα πραγματικά δημοκρατική και πραγματικά ανεξάρτητη, με ψωμί και μόρφωση για τα παιδιά της, με εθνική ανεξαρτησία και λευτεριά για το λαό της.

Το σύνθημά του παραμένει ακόμα δραματικά εφήμερο…

«ΨΩΜΙ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»

Η ανάρτηση αυτή αφιερώνεται σε όλους τους ωραίους εκείνους Έλληνες που αγωνίστηκαν όλη την περίοδο της επταετίας για να σπάσει ο «γύψος», για να πέσει η χούντα.

Στην Ελλάδα της περιόδου της χούντας 1967 – 74, εξαιτίας της λογοκρισίας και της απαγόρευσης κάθε ελευθερίας, η πραγματική αλήθεια για το τι συνέβαινε ήταν δύσκολο να γίνει γνωστή. Ας παρακολουθήσουμε πώς μετέδωσε τα συγκλονιστικό γεγονός της εξέγερσης του Πολυτεχνείου η γαλλική τηλεόραση.

Η πρώτη επέτειος μνήμης του Πολυτεχνείου είχε τιμηθεί με μεγαλοπρέπεια, αλλά και με σεβασμό μπροστά στη θυσία. Η ανάγκη των απλών ανθρώπων να κατεβούν ελεύθερα πια στους δρόμους της Αθήνας, για να καταθέσουν ένα λουλούδι στη μνήμη όλων των νεκρών που χάθηκαν στη διάρκεια της μαύρης επταετίας μέσα στις φυλακές και στα ξερονήσια της εξορίας, ήταν έντονη. Ο ποιητής της Ρωμιοσύνης ήταν παρών…

«Κανένας δεν ξεχνά και τίποτα δεν ξεχνιέται»