Η
οικοδομή μπορεί να περνάει κρίση, όμως εμείς πιστοί και συνεπείς στις
συνήθειές μας «γκρεμίσαμε και ξαναχτίσαμε» το γεφύρι της Άρτας. Όλες οι
ιστορίες είχαν την πλάκα τους και όλες βρίσκονται «καλά» φυλαγμένες στα «πολύτιμα»
τετράδιά των παιδιών. Όμως εγώ είμαι μια κουρασμένη γάτα που δεν έχει κουράγιο
και χρόνο να πληκτρολογεί στον
υπολογιστή τόσες ιστορίες… Γι’
αυτό η συμφωνία προέβλεπε ότι θα αναρτηθούν όσες ιστορίες παραδοθούν και
σε ηλεκτρονική μορφή (… μάλλον τους έπεσε βαρύ!).
30 Μα πριν κατέβει η Λυγερή στην κάμαρα να πάει
Της λέει ο μάστορας με καρδιά πικρή και την εσταματάει:
«Γυναίκα σου την στήσαμε, μη πας εκεί πιο κάτω,
Γιατί εσύ θα θυσιαστεί για να γενεί γιοφύρι!
Όμως, καλά κατάλαβα πως δεν υπάρχει άλλη
35 σ΄
όλο τον κόσμο τριγύρω γυναίκα σαν εσένα»
Και συγκινήθηκε η Λυγερή με τα λόγια του :
«Το βλέπω πόσο μ΄ αγαπάς, και εγώ το ίδιο
εσένα
και για χάρη του γεφυριού θέλω να θυσιαστώ,
όπως και οι αδερφούλες μου χτίσαν τα δυο ποτάμια
40 έτσι και ΄γω θα χτίσω εδώ της Άρτας το γιοφύρι»
Και πέφτει ο πρωτομάστορας στα πόδια της γυναίκας:
«Γυναίκα μου μην το κάνεις,
δε πρέπει να θυσιαστείς»
Και η Λυγερή χαμογελάει και δένει μια αλυσίδα
δυο τρείς φορές την τυλίγει γύρω από τη μέση
45
και φωνάζει τους μαστόρους που ήταν εκεί πέρα:
«ελάτε εδώ μαστόροι και βάλτε με στη κάμαρη
δίχως φαΐ δίχως νερό, μα μόνο με τη βέρα.»
Και έρχονται οι μάστοροι και κάνουν όπως είπε
δίχως φαΐ ,δίχως νερό την χτίζουν στην κάμαρη
50
Και η Λυγερή από βαθιά φωνάζει στον σύζυγο:
«Συγγνώμη που δε σε άκουσα και μπήκα εδώ μέσα
αλλά έχεις την ευχή μου για το γεφύρι αυτό:
Αν τρέμουν τ΄ άγρια βουνά να τρέμει το γιοφύρι
κι αν πέφτουν τ΄ άγρια
πουλιά να πέφτουν και οι διαβάτες».
ΒΙΚΥ Κ. , Γ1
