Έπεσε έρωτας και ΄πιάσαν … τα
μολύβια!!!
Μια αναστάτωση επικρατεί στα τριτάκια μου, γελάκια και
κλάματα, ζήλιες και αγάπες… Σίγουρα θα «έπεσε έρωτας…» και ορίστε η απόδειξη,
ακολουθούν τα λιανοτράγουδα όχι της «πικρής πατρίδας», αλλά του ερωτευμένου Γ1:
Η Σπ.Κ. γράφει:
Θυμήσου τι μου έλεγες στους όρκους σου καημένη
Τώρα που με παράτησες κάνεις την πικραμένη!
Θέλω να μείνεις πάντοτε πιστή στον έρωτά μας
Γιατί σαν θα χωρίσουμε θα σβήσει κ’ η καρδιά μας.
Για σένα αναστεναγμούς χίλιους την ώρα παίρνω
Μακριά μου όταν είσαι συ σβήνω κ’ αργοπεθαίνω.
Ο Ν. Π.
γράφει:
Όπως τα άστρα τα’ ουρανού γυαλίζουνε τη νύχτα
Έτσι και τα ματάκια σου φωτίζουν την ψυχή μου.
Η Ι. Κ.
γράφει:
Μάτια μου όμορφα γλυκά κι ομορφοκαμωμένα
Δε θα ‘βρω άλλον πουθενά στον κόσμο σαν εσένα.
Στα μάτια όταν σε κοιτώ ζαλίζομαι και λιώνω
Στον έρωτά σου αφήνομαι και πάντα αργοπεθαίνω.
Ο Στ. Μ.
γράφει:
Μάτια μου όμορφα γλυκά κι ομορφοκαμωμένα
Που όταν με κοιτούν αυτά τρελαίνομαι για σένα.
Έχω τη σκέψη μου σε εσέ κι όλο σε γυροφέρνω
Και μόνο με τη σκέψη σου τα πάντα καταφέρνω.
Θυμήσου τι μου έλεγες στους όρκους σου καημένη
Που στη ζωή θα είμαστε για πάντα ενωμένοι.
Στα μάτια όταν σε κοιτώ ζαλίζομαι και λιώνω
Αλλά με ένα σου φιλί λιποθυμώ και λιώνω.
Η Β. Κ.
γράφει:
Στα μάτια όταν σε κοιτώ ζαλίζομαι και λιώνω
Τόσο πολύ σε αγαπώ για σένα και σκοτώνω.
Θυμήσου τι μου έλεγες στους όρκους σου καημένη
Πως θα ‘σαι πάντοτε μαζί μου ερωτευμένη.
Ο Π. Μ.
γράφει:
Όταν στα μάτια σε κοιτώ δεν ξέρω τι παθαίνω
Νιώθω σαν το θερμόμετρο κ’ απότομα ανεβαίνω!
Έχω τα μάτια μου σε
εσέ κι όλο σε γυροφέρνω
Για ένα σου χαμόγελο τα πάντα καταφέρνω.
Στα μάτια όταν σε κοιτώ ζαλίζομαι και λιώνω
Σαν το κεράκι είμαι και ‘γω, σαν το κεράκι λιώνω.
Θυμήσου τι μου έλεγες στους όρκους σου καημένη
Πως έλεγες πως μ’ αγαπάς σε με είσαι δοσμένη.
Δε θα ξεχάσω τα φιλιά σε όλη τη ζωή μου
Τα χ’ιλια σου ακούμπαγα κ’ άρχιζε η ζωή μου.
