Οι "γαλήνιοι" και οι "ενοχλητικοί"

Η αφίσα των "γαλήνιων". Πατήστε εδώ.

Η αφίσα των "ενοχλητικών". Πατήστε εδώ.

Τα «Γιατί» των παιδιών: με αφορμή ένα κείμενο

«Γιατί» :

   

Μα γιατί να είναι τόσο άδικος ο κόσμος;

Γιατί κάθε μέρα να πεθαίνουν χιλιάδες παιδιά και εμείς να κλαίμε για κάθε παιχνίδι που δεν μας πήραν;

Χιλιάδες παιδιά κάθε μέρα στην Αφρική πεθαίνουν λόγω  έλλειψης βασικών αναγκών, για παράδειγμα φαγητό και νερό. Οι μητέρες των παιδιών πολλές φορές έχουν πεθάνει κατά την γέννα τους εξαιτίας  της  μικρής τους ηλικίας και άλλες συνήθως δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις μητρικές ανάγκες των παιδιών τους, γιατί είναι και αυτές ακόμη παιδιά. Αυτά τα παιδιά θα έπρεπε να τα έχουμε ως παράδειγμα στη ζωή μας, γιατί τα πιο ακριβά πράγματα είναι τα πιο απλά και είναι οι μόνοι που ξέρουν να τα εκτιμάνε....

         Κατερίνα Π.,Β2 κ' Έλενα Ρ.,Β3

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ: Ερημωμένα χωριά

Αυτή είναι η πρώτη μας γνωριμία με τον ποιητή Γιάννη Ρίτσο. Από δω και μπρος πολλές φορές να τον «βρίσκουμε μπροστά μας», συνοδοιπόρο μας σ’ αυτό το μακρύ ταξίδι που λέγεται Ποίηση…

O Ρίτσος έγραψε το ποίημα το 1942, ως άμεση αντίδραση στα σύγχρονα ιστορικά γεγονότα (πτώση του αλβανικού μετώπου, γερμανοϊταλική Κατοχή, προμηνύματα της Αντίστασης), το δημοσίευσε ωστόσο πολύ αργότερα, το 1961. Στο απόσπασμα αποτυπώνεται με ρεαλιστικό τρόπο η θλιβερή υποχώρηση του ελληνικού στρατού, κατά την οποία όμως, παρά τις δυσκολίες, διατηρούνται η ελπίδα και το αγωνιστικό φρόνημα.Το παρακάτω απόσπασμα ανήκει στην ποιητική σύνθεση Η τελευταία π. α. εκατονταετία.

Γιώργος Χειμωνας," Έξι χιλιάδες νέοι". Πολυτεχνείο 1973

Το απόσπασμα από το βιβλίο «Ο γάμος» του Γιώργου Χειμωνά αναφέρεται στην εξέγερση των φοιτητών του Πολυτεχνείου το Νοέμβριο του 1973, και όχι μόνο σ' αυτούς που ήταν μέσα στο ίδρυμα , αλλά και σε όσους νοερά ήταν μαζί τους τότε και σε όσους εμπνεύστηκαν από αυτούς έκτοτε. Το σύντομο αυτό κείμενο, με συμβολική γλώσσα και βαθύ σεβασμό, μνημονεύει εκείνη τη θυσία. Ο συγγραφέας αφαιρεί από το επεισόδιο τα ιστορικά στοιχεία (τόπος, χρόνος, συνθήκες, αιτία). Κάποιες αόριστες ιστορικές πληροφορίες δίνει μόνο στην εισαγωγή. Στην εικόνα αντιπαρατίθενται οι νεκροί νέοι που βυθίζονται μέσα στο βάραθρο και οι ζωντανοί που δεν τολμούν να κοιτάξουν.

    Το Πολυτεχνείο, αδικαίωτο και ζωντανό, σε πείσμα όσων το ξεπούλησαν και επιχείρησαν να το διασύρουν μέσα από το δικό τους διασυρμό, θα συνεχίζει να εμπνέει και να οδηγεί τους νέους αγώνες…
Για μια Ελλάδα πραγματικά δημοκρατική και πραγματικά ανεξάρτητη, με ψωμί και μόρφωση για τα παιδιά της, με εθνική ανεξαρτησία και λευτεριά για το λαό της.

Το σύνθημά του παραμένει ακόμα δραματικά εφήμερο…

«ΨΩΜΙ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»

Η ανάρτηση αυτή αφιερώνεται σε όλους τους ωραίους εκείνους Έλληνες που αγωνίστηκαν όλη την περίοδο της επταετίας για να σπάσει ο «γύψος», για να πέσει η χούντα.

Γιάννης Μαγκλής, Γιατί;

   Πρόκειται για ένα διήγημα με αντιπολεμικό περιεχόμενο. Ο Γιάννης Μαγκλής θέλει να καταδείξει τον παραλογισμό του πολέμου και την αλλοτρίωση που αυτός προκαλεί στον  άνθρωπο.  Ο χρόνος, ο τόπος, καθώς και τα πρόσωπα δεν ορίζονται, γιατί αφορά κάθε άνθρωπο, οποιαδήποτε χώρα και οποιαδήποτε χρονική περίοδο. Δε μας ενδιαφέρει πού γίνεται ένας πόλεμος. Μας ενδιαφέρει ότι ο άνθρωπος χάνει την ανθρωπιά του, αποκτηνώνεται. Στον πόλεμο δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι. Υπάρχουν μόνο θύματα και «τσαλακωμένες» ψυχές.

    Το ίδιο αντιπολεμικό πνεύμα και χαρακτήρα μπορεί κανείς να βρει στο διήγημα του Αντώνη Σαμαράκη, «το ποτάμι», στο «Ουδέν νεώτερον από το δυτικό μέτωπο» του Έριχ Μαρία Ρεμάρκ, καθώς και στο μυθιστόρημα «Η ζωή εν τάφω» του Στράτη Μυριβήλη (εδώ). Επίσης πατώντας εδώ μπορείτε να διαβάσετε κι άλλα κείμενα με αντιπολεμικό περιεχόμενο.

Ελένη - πρόλογος

   Όπως είπαμε στην τάξη η Ελένη έχει προβληματίσει πολύ τους μελετητές του έργου του Ευριπίδη. Ενώ είναι τραγωδία, γιατί έχει περιπέτειες, μεταστροφές της τύχης, αγωνία για το αν θα πετύχει τελικά αυτό το σχέδιο και το ταξίδι διαφυγής, ωστόσο είναι τόσα πολλά τα κωμικά στοιχεία, ώστε πολλοί να τη χαρακτηρίζουν τραγικοκωμωδία ή ιλαροτραγωδία.

   Ψάχνοντας στο διαδίκτυο για βίντεο από παραστάσεις της Ελένης βρήκα το παρακάτω υλικό, το οποίο δεν μπορώ να πω ότι με αφήνει ικανοποιημένη. 

Στα καμένα

  Αυτοί οι στίχοι του Μιχάλη Γκανά θα μπορούσαμε να πούμε ότι αποτελούν τον εφιάλτη του ινδιάνου Σιάτλ (έτσι για μην ξεχνάμε το πρώτο μας κείμενο). Θα λέγαμε αποτελούν την απόλυτη δικαίωση για όσα προφητικά είχε προβλέψει για την καταστροφή του περιβάλλοντος.

Κάποια χρόνια πριν ένας άλλος σπουδαίος ποιητής, ο Νίκος Γκάτσος, ανησυχώντας και αυτός για την κατάσταση και τους κινδύνους που απειλούν το περιβάλλον μάς μίλησε για το ίδιο θέμα στον «εφιάλτη της Περσεφόνης», τον οποίο μελοποίησε μοναδικά ο ΜάνοςΧατζιδάκις.

    

Ένα παλιό μήνυμα για το σύγχρονο κόσμο

Το 1830 οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής αποφάσισαν να μετακινήσουν βίαια, προς τα δυτικά, 60 χιλιάδες ινδιάνους, που έμεναν στο Μισισιπή.

Λίγα χρόνια μετά, τους προτείνουν να αγοράσουν τη γη τους.

Το κείμενο του Ινδιάνου Σηάτλ, η απάντησή του στο αίτημα του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής για την αγορά της γης των Ινδιάνων, προβάλλει την πλήρη διάσταση δύο πολιτισμών γύρω από το ζήτημα της σχέσης του ανθρώπου με τη φύση. Από τη μια, ο πατροπαράδοτος πολιτισμός των Ινδιάνων στηριζόταν στην αρμονική και ισορροπημένη σχέση του ανθρώπου με τη φύση, η οποία βασιζόταν στην πεποίθηση ότι η φύση είναι απαραβίαστη. Από την άλλη, ο πολιτισμός των λευκών, κατακτητών της νέας ηπείρου, στηρίζεται στην αντίληψη της αλόγιστης εκμετάλλευσης της φύσης.

Ο πολιτισμός των ινδιάνων

Με την ονομασία Ινδιάνοι συνηθίζεται να αποκαλούνται γενικά οι ιθαγενείς πληθυσμοί της Αμερικής πριν την ανακάλυψή της από τους Ευρωπαίους στα τέλη του 15^ου αιώνα. Με την ίδια ονομασία αποκαλούνται μέχρι και σήμερα ορισμένες εθνικές μειονότητες, των οποίων οι ρίζες προέρχονται από τους ιστορικούς αυτούς λαούς. Ορισμένοι από αυτούς τους ιθαγενείς διατηρούν μέχρι σήμερα ένα νομαδικό τρόπο ζωής, ενώ κάποιοι άλλοι αναζήτησαν μόνιμη διαμονή δημιουργώντας μικρές κοινότητες και χωριά, ενώ σε κάποιες περιοχές κατάφεραν να οργανωθούν σε μεγαλύτερες κοινότητες, ακόμα και πόλεις, με πολιτική οργάνωση. Η ονομασία προέρχεται από την πεποίθηση του Κολόμβου ότι έφτασε στην Ινδία, ενώ στην πραγματικότητα είχε φτάσει στην Αμερική και ότι οι κάτοικοι που συνάντησε είναι Ινδοί^.

 Ο βίαιος ευρωπαϊκός αποικισμός της αμερικανικής ηπείρου άλλαξε για πάντα τη ζωή και τον πολιτισμό των ιθαγενών λαών. Από το 15ο μέχρι το 19ο αιώνα, οι γηγενείς πληθυσμοί ρημάζονταν από ασθένειες, εκτοπίσεις, τις πολεμικές διαμάχες και την υποδούλωσή τους από τους Ευρωπαίους. Με τα αποικιακά ευρωπαϊκά ρεύματα εξαπλώθηκαν επιδημίες στους ιθαγενείς πληθυσμούς, οι οποίοι δεν είχαν κανένα είδος ανοσίας. Συνηθισμένες ασθένειες, όπως η ιλαρά κι η ανεμοβλογιά, αλλά και πιο επικίνδυνες, όπως η ευλογιά, αποδεικνύονταν φονικές για τους ιθαγενείς. Ορισμένοι ιστορικοί υπολογίζουν πως μέχρι και το 80% κάποιων γηγενών πληθυσμών πέθανε από ασθένειες που ήρθαν από την Ευρώπη.

Υπολογίζεται ότι αφανίστηκαν έως και 110 εκατομμύρια άνθρωποι! Πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες γενοκτονίες στον πλανήτη, για την οποία ποτέ δε λογοδότησαν οι «πολιτισμένοι» λευκοί…

Ζωγραφίζοντας την Οδύσσεια...

Μπορεί να καθυστέρησα λίγο... αλλά δε σας ξέχασα! Για να δούμε λοιπόν!

Το Α1 παρουσιάζει:

 Το Α3 παρουσιάζει:

                                             Καλό καλοκαίρι!!!